پیستون ، در عمق موتور ماشین می باشد ، به جهت بازدید پیستون میبایست درب سوپاپ و سرسیلندر باز شود. افست بودن یا بیرون از محور بودن گژن پین: به این معنا میباشد كه گژن پین در وسط پیستون قرار نگرفته و چون فشار احتراق به سمت چپ وارد می‌گردد ، سمت چپ پرفشار و سمت راست كم فشار نامیده می گردد . نكته : شكستگی پیستون بیشتر در حوزه گژن پین میباشد. همچنین نگه داشتن موتور در دورهای بالا در مواقع غیر ضروری، فشار وارده به پیستون و ضریب حرکتی آن را بالا می‌برد که باعث به فرسایش و خلل فعالیت آن میشود. بدین ترتیب که در باطن پیستون نواری از فولاد یا یک فلز منحصربه‌فرد (که فلز غیر قابل تغییر‌و تحول نامیده میشود) قرار ارائه می کنند و روی آن‌ها را اهمیت ماده دارای یا این که آلیاژهای آلومینیوم پوشش میدهند. همین نقص وقتی پیش میآید که مایع خنک کننده از واشر سرسیلندر نشت کرده باشد و مایع خنک کننده به باطن محیط احتراق وارد شود و همین موجب شکسته شدن آلومینیوم و ترک تناول کردن آن میشود، در زمانهای شدیدتر قابلیت دارد سبب ساز خوردگی لبه سرسیلندر و بخش مربوطه در سرسیلندر شود، اگر مایع نشت کرده اندک باشد به رخ یک لکه سیاه کوچک بر روی واشر سیلندر معین میشود. یک‌سری شیار روی سر پیستون قرار دارد که محل کارگزاری رینگ پیستون است. روی شاتون هم غالبا در سمت چپ شاتون ( پرفشار ) سوراخی جهت پاشش روغن ساخت شده است . سوخت بهطور مستقیم در بالای دو پیستون تزریق نخواهد شد، بلکه بهصورت مماس میان آنان تزریق میشود.هوا از روش درگاههای موجود در سیلندرها وارد پیشرانه میشود و گازهای خروجی از نحوه تیم دیگری از درگاهها به به عبارتی شکل، شبیه حالت معمول در پیشرانههای دو زمانه، خارج خواهد شد. پیستونها به رخ یک استوانه توخالی میباشند که یک سر آن‌ها بسته و سر دیگرشان باز میباشد که از طریق همین سر و توسط شاتون به میل لنگ متصل میشود اما غالبا قطر پیستون در سر باز پیستون کله قندی tu5 آن بیشتر است. ولی در زمانه ایجاد پیستونها به طور معمول کوشش می گردد همین قطعات را یه خرده بیضی رخ بسازند. اگر شیار رینگها بیش از حد گشاد شود در زمانه بالا و ذیل رفتن پیستونها رینگها هم در جای خود بالا و پایین رفته و روغن را به سمت بالای پیستون انتقال می دهد و روغن سوزی را حادث میشود.